Ο ελληνικός αθλητισμός επί χρόνια ήταν κρατικοδίαιτος. Και οι ομοσπονδίες και τα σωματεία (αυτά που χαρακτηρίζονται από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του αθλητισμού, «κύτταρο του ελληνικού αθλητισμού») βασίστηκαν στα χρήματα των κρατικών επιχορηγήσεων. Ετσι, πολλές και πολλά αδιαφόρησαν για τη δημιουργία υποδομών και δεν καλλιέργησαν εις βάθος τ’ αθλήματα. Το πληρώνουν τώρα. Την ώρα της μεγάλης οικονομικής κρίσης.
Υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα στον ελληνικό αθλητισμό. Πώς θ’ αναπτυχθεί; Ν’ ακολουθήσει το παράδειγμα του αμερικανικού, δεν είναι δυνατόν. Εκεί υπάρχουν σχολικός και, κυρίως, πανεπιστημιακός αθλητισμός. Στην Ελλάδα, συνεπώς, πρέπει να στηριχθούμε στα σωματεία.
Αυτά, όμως, φθίνουν. Αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα. Η κρατική επιχορήγηση έχει κοπεί χρόνια τώρα. Τα έσοδα από τις σχολές (και όχι ακαδημίες, αφού ακαδημία είναι ανώτατο πνευματικό ίδρυμα), για τα περισσότερα δεν επαρκούν. Συνήθως καλύπτουν τις αμοιβές των προπονητών των σχολών και αφήνουν μικρό περίσσευμα.
Την εποχή κατά την οποία ο ελληνικός αθλητισμός διήνυε την περίοδο των «παχιών αγελάδων», κάποιοι παράγοντες είχαν προβλέψει τι θα επακολουθούσε στον χώρο. Θυμάμαι, ότι κάποιοι από αυτούς έλεγαν, πως και οι ομοσπονδίες και τα σωματεία πρέπει να φροντίσουν να βρουν χορηγούς. Αρκετές ομοσπονδίες και πολλά σωματεία το έκαναν. Αλλά τώρα, στην περίοδο των ισχνών αγελάδων, οι περισσότεροι χορηγοί εγκατέλειψαν τον αθλητισμό.
συνέχεια.... news.kathimerini.gr